Agniejkowe Klimaty to podróż w głąb mojego życia, życia które tak naprawdę się zaczyna, o jakim marzyłam i za jakim tęskniłam. Stworzyłam swoje Klimaty, odnalazłam szczęście, przestałam marzyć i wzięłam się za ich urzeczywistnianie! Światłem mojej podróży jest Piotr dzięki, któremu złapałam wiatr w żagle. Nie mogę zapewnić Was jak długa będzie ta podróż, w jakie miejsca dotrzemy, co zobaczycie i czy pogoda zawsze dopisze. Świadomi bądź mniej świadomi staniecie się towarzyszami mojej podróży.

środa, 13 lutego 2013

Guzikowa wariacja wiadomo z jakiej okazji:)






 Ferrero Bruno

"Bajka o uczuciach"
 




Dawno, dawno, dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały
emocje, uczucia oraz ludzkie cechy takie jak:
Dobry Humor, Smutek, Mądrość, Duma;
a wszystkich razem łączyła Miłość.
Pewnego dnia mieszka
ńcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swe statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę.
Tylko Miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili.
 Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu Miłość poprosiła o pomoc.
Pierwsze podp
łynęł
o Bogactwo na swoim luksusowym jachcie.
Mi
łość zapytał
a:
-Bogactwo, czy mo
żesz mnie uratować
?
-Niestety nie. Pok
ład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności.
Nie ma tu miejsca dla ciebie. – odpowiedziało Bogactwo.
Druga przyp
łynęł
a Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
-Duma zabierz mnie ze sob
ą! poprosiła Miłość
.
-Niestety nie mog
ę cię wziąć. Na moim statku wszystko jest uporządkowane,
a ty mogłabyś mi to popsuć. odpowiedziała Duma i z dumą podniosła swe piękne żagle.
Na zbutwia
łej łódce płynął
Smutek.
-Smutku zabierz mnie ze sob
ą poprosiła Miłość
.
-Och Mi
łość, ja jestem tak strasznie smutny, że chce pozostać sam
odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal.
Dobry Humor przep
łynął obok Miłości nie zauważając jej,
bo był tak rozbawiony, ze nie usłyszał nawet wołania o pomoc.
Wydawa
ło się, ze Miłość zginie na zawsze w głębinach oceanu...
Nagle Miłość usłyszała:
-Chod
ź, zabiorę cię ze sobą powiedział
nieznajomy starzec.
Mi
łość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia,
że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.
Miłość bardzo chciała dowiedzieć się kim on jest, ten tajemniczy starzec.
 Zwróciła się o pomoc do Wiedzy.
-Powiedz mi prosz
ę kto mnie uratował
?
-To by
ł Czas. odpowiedział
a Wiedza.
Czas? – zdziwi
ła się Miłość. Dlaczego Czas mi pomógł
?
-Tylko Czas rozumie jak wa
żnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość.
  odrzekła Wiedza.


 



 
Ps.:........... a tak ode mnie dla Wszystkich którzy kochają, są kochani, czekają na uczucie i chcą obdarować miłością! 
 
 
 
 

2 komentarze:

  1. Znam tę bajkę, ale fajnie że ją przypomniałaś. Piękna walentynkowa fota.

    OdpowiedzUsuń
  2. Cudna opowieść Agniejko, piękna....to prawda, czym jest Miłość, jak jest ważna pokazuje nam płynący czas i wydarzenia....
    Fantastyczne guzikowe zdjęcie.....lubię takie fotki z pomysłem:)
    Pozdrawiam niedzielnie

    Isza z deco-szuflada

    OdpowiedzUsuń